hades

uzun zamandır yapmak istediklerimi yaptım. çarşamba bir saatten sonra, daha yaşam dolu bir gün oldu. keyifli...
tıpkı bir turist gibiydim. sevdiğim bir şehirde, bir iş gününün orta yerinde, sokaklarda avarelik yaptım. parlak bir ekim günü. şehrin kalabalığına karıştım. meydanı çevreleyen duvarlarda oturdum. pek de amacım olmadan sadece yürüdüm. işim gücüm yokmuşcasına belki biraz öğrenci gibi.
canım istediği takdirde keyfe keyif katmakta üstüme yoktur. bir parça çikolata bile tavan yaptırır.
tramvay o kadar yaşama yakın bir taşıt ki cama yapışmama neden oluyor. sanki şehri ilk kez görüyorum. tüm o eski binaları.
hayvan pazarına girip yere çöküyorum. dakikalarca kafeslerdeki tavşanları, horozları, kazları, ördekleri izliyorum. hep doğada gördüğün canlıları kafeste görmek kötü. ama sadece görmek, güzel. o kadar uzun zamandır görmemişim ki buna bile boynumu büküp üzülüp razı oluyorum.
çiçek pazarından geçiyorum. tohumlar, fideler, soğanlar. bildiğim bitkileri başka bir isimle anıyorlar. olsun. ne doyurucu ve yaşanması gereken bir uğraş toprak.
her yer turist, üstelik bir de arife. insan dolup taşıyor gördüğüm yerler.
sadece izliyorum ve aklıma iki şey geliyor: birincisi; üniversite hayallerim, ikincisi; radek :) etkileniyorum. çok mu uzağındayım tüm bunların? sanırım. içim acıyor bir parça. seyahat etmek sıkıcı, çok idareten. merakla beklediğim tek şey; gitmek.
biiip! tabu kelime "gitmek". oldukça eğlenceli zaman geçiriyorum. gözlerime mor far sürüp mor küpelerimi takmışım. şarkı söylenesi bir gün. sakin, pozitif, kendinden emin bir profil.
sonra hep sevdiğim yalnızlık. kitaplar; yaşamımdaki en büyük lüksüm.
hafif sisli, nem kokan bir boğaz gecesi. çürüyüp toprağa karışan kestane yaprakları ile örtülü toprak. tekrar yaşam bulup yeşermek üzere ayrılığı göze alan tabiat.
demeter ve kızı persephone...