cuma gecesi kendimi eve kapattıktan sonra taaa pazar akşam üzeri dışarı çıktım ama ne çıkış... film izlerken bile yerimde duramıyordum. hele ki orlando'nun yedi günlük uykularında yaşayıp yaşamadığını kontrol ederken birileri, benim kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu. film kasvetliydi kasvetli olmasına ama enerji doldurdu içimi. kumbaracı yokuşunu seviyorum. yağmurlu bir günde gemi'nin sahnesi de garip bir duygulanım yarattı bende. sonra ozan ile buluştuk. sonra da bellalar ile. sonra da başka bir olcay geldi... hoş sohbet, dost sohbet oldu. cumartesi bir ara berna uğradı. pazar da sevgi abla bizdeydi. önünden arkasından koşunmaktan yorulduk.
haftaya uykusuz ve hasta başladım.*
bugün oldukça iyi sayılırım :)
No comments:
Post a Comment