biraz zaman

ya da baska bir cikis yolu.

hic ummadigim bir sekilde carsamba aksami kendimi ahirkapi hidrellez senliklerinde buldum. son zamanlardaki genel olarak keyifsiz ve yorgun bana, cok iyi geldi. sokakta olmak en sevdigim sey. "zillerim evde ama..." diye zirlayacaktim. esra'nin cantasindan bir cift zil cikinca dunyalar benim oldu. butun gece parmagimdan cikartmadim.

esra'nin onderliginde cuma ogle yemeklerinde mutlaka patates&bira yiyebilecegimiz&icebilecegimiz bir mekani tercih ediyoruz.

yakinda ajansta bir bilardo turnuvasi duzenlenecek saniyorum.

moda bloglarina bu kadar sarmam hic hayra alamet degil.

cok calismak beni uykusuz birakiyor. cunku eve gelince hemen yatip uyumuyorum. yasadigimi hissetmek icin bir seyler ile ilgileniyorum.

bu karisiklikta yine de yeni insanlar ile tanistim.

bu ara cevremdeki herkes yurtdisina gidiyor.

sanirim onumuzdeki haftasonu annem geliyor :)

yaz dugunleri basliyor.