lavanta moru: very peri

 2022'nin pantone rengine bakıııın!

geeelll 2022

ısırılmış yerlerinden gülüyorsun bana

metalin, betonun, asfaltın, bu korkunç ormanında

ben de sıkıldım bu seslerden

yollarımızdaki kafeslerden

anlamıyorsan bile olsun, gel

sıyrılalım örtümüzden

gel, sarıl son bir defa

soruyor değilim fazlasını

cümleler uzak, dilim yenik

ama insan bu alışır, dualar değişir

sarılıp yükünden bir şarkı yazarız belki

ve...

2021'i uğurlamaya sadece birkaç gün var.

az önce camı açtım. güzelim havayı içime çektim. yağmurun çisil çisil yağışını; dalların hafif rüzgarla, yaprakların vuran ışıkla kıpırdanmalarını seyrettim. 

tam olması gerektiği gibi bir gece. yine sessiz.

en son post'u neredeyse tam 1 yıl önce yazmışım. yine bir, aralık gecesi. yılı boş geçmemek için. ama bu sefer kalıcı olması için yazıyorum. 

uzun süredir zor zamanlardan geçiyoruz. bu ayrı bir post konusu. bize dönecek olursak Leyloş'un okula başlaması bizim için en büyük değişiklik. uzun bir süreç ve hala devam ediyor. her çocuğun yaşadığı sorunları (1 numaralı sorun çocuğun bağışıklık sisteminin dış dünya ile tanışması) saymazsak gayet iyi gidiyor. ve tabi bununla birlikte hayatımıza giren bir çok yenilik, yeni düzenler, yeni alışkanlıklar, yeni metalar ve yeni duygular.

her sonbahar olduğu gibi ev ile ilgili yine bir sürü işe giriştik. ve alnımızın akıyla çıktık. artık daha korunaklıyız.

yorulduk. yoruldum. ama ülke geleceği konusunu gözardı edebilirsem kendi adıma umut vaadediyorum.

bu haftayı hasta geçirdim. 

üç arkadaşımla bir nevi "ölü ozanlar derneği" tadında bir işe giriştik. çok umut vaat edemiyor (farklı şehirler - istanbul, izmir, bodrum, fethiye -, farklı hayatlar) ama okuma alışkanlığımı tekrar kazanmak adına güzel bir girişim. 

herbafarm devam. bu konu üzerine düşününce yani yaptığım iş konusu üzerine, bilmiyorum daha önce yazmış mıydım?, küçük adımlar ile olsa da gelişme kaydediyorum, sevdiğim bir şeyler yapıyorum, ekip konusunda da bence oldukça şanslıyım.

aslında düşündüğümde; bu görsel toplama manyaklığım ve doğa sevgim, bir şekilde yaptığım işe dönüştü. tabi dünyanın dijitalleşmesi (kes yapıştır defterlerden, nerelere geldim) ve benim barış ile tanışmam da beni bu noktaya getirdi.

çok yorgunum, artık uyuyacağım. ve vakit yaratmaya çalışacağım.

not: her ne kadar bu tütsü işlerinden pek anlamasam da bu foto ile niyetimi belli edeyim. kış kış cinler kış kış, yallah cinler yallah :D yani 2021'e güle güle, yeni yıla güzel bir merhaba deme umuduyla.