ısırılmış yerlerinden gülüyorsun bana
metalin, betonun, asfaltın, bu korkunç ormanında
ben de sıkıldım bu seslerden
yollarımızdaki kafeslerden
anlamıyorsan bile olsun, gel
sıyrılalım örtümüzden
gel, sarıl son bir defa
soruyor değilim fazlasını
cümleler uzak, dilim yenik
ama insan bu alışır, dualar değişir
sarılıp yükünden bir şarkı yazarız belki
No comments:
Post a Comment