eti puf'um, tatlı aşkım, benim yumuşak tatlım...

tarif edemeyeceğim ancak fotoğrafı olduğunda nasıl bir yer olduğunu anlayabileceğiniz bir yer orası. bir cadde ile dar bir sokağın köşesinde. iki tarafa bakan, yerden başlayıp dize kadar gelen sarı çerçeveli kocaman camekanları var. aslında bir mandıra ama çocuklar için de bir şeyler satılıyor. ciciannemin elini tutmuşum, anneanneme gidiyoruz. hava keskin soğuk. boynuma sarılıp ağzımı sımsıkı saran atkıma rağmen çok sevinçliyim. biliyorum ki gittiğim yerde beni bir kömür sobasının buram buram saracak sıcaklığı bekliyor. öte beri almak için mandıraya giriyoruz. işte orada çocukluk aşklarım var. eti-puf, eti-cin, çoko-prens ve çubuk kraker. ciciannem bana hepsinden alıyor her zamanki gibi :) sonra daha da mutlu bir çocuk oluyorum, yola devam ediyoruz. bir de şarkısı vardı ama çok emin olamıyorum.

"eti puf'uuum, tatlı aşkııım, benim yumuşak tatlııım,
eti puf puf, eti puf puf, yumuşak ve tatlı eti puuufff..."