kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer her gece
yalnızlık sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa koynuna
olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık her şeye
anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan
kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış
kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan içindeki çocuğa sarıl, sana insanı anlatır
eller günahkar
diller günahkar
bir çağ yangını bu bütün
dünya günahkar
masum değiliz hiç birimiz
No comments:
Post a Comment