Monday, April 09, 2007

neden olmasın?

insanlar gelmeleriyle yalnızlıklarını dağıtanları severler, gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara aşık olurlar.

demiş özdemir asaf

burak'ın blogunda okudum, neden olmasın?

7 comments:

Anonymous said...

Neden ayrılık ve aşk hep özdeş görülür? Acı çekmek neden hep fedakarlık olarak görülür ve bunun aşkı yücelttiği düşünülür? Aşk bu kadar basit mi? Buraya sığmaz bu sorular...

mikla said...

herkesin algılayışı ve hissedişi farklı olabilir. başlıkta da dediğim gibi neden olmasın? ya da neden olsun?

Anonymous said...

Bir şey için bedel ödemek onu değerli kılıyorsa, o şeyin kendimiz için değerini bir daha gözden geçirmemiz lazım gelir gibi geliyor bana. Bu çok kötü bir havada parasını verdim diye maça gitmek gibi. Bir şey, kendisi olduğu için değerli olmalı, biz onun için bir şeyler yaptığımızdan değil. Anca bu şekilde mutlak şekilde değerli olmaz mı?

mikla said...

olabilir. ama bu senin düşüncen. ben ise daha düşüncemi beyan bile etmedim. herkes yaşamı, kişiliği ve deneyimleri ile sentezleyerek yaşar. sen bu şekilde düşünüyorsan ve böyle düşünmek seni mutlu ediyorsa gerçekten şanslısın . devam et :)

Anonymous said...

Canım, benim laflarım sana değilki zaten baştan beri. Aslında kimseye değil. Nasıl Özdemir bey fikrini beyan etmiş, ben de ettim. Senin blogu kullandım bunun için, o ayrı. Artık o kısmı için kusura bakmazsın.

mikla said...

yok bakmam :) ama galiba insanın değişkenliği fikrinden kendimi alamıyorum ve kesin yargılardan korkuyorum.

Anonymous said...

Ben daha çok görelilikten sıyrılmya çalışıyorum. Eğer başarırsam ve bunu sindirirsem, değişkenliğim benim için problem olmayacak.