bu su hiç durmaz

kar gibi örttüm üstünü, içinde tüm çiçekler, birer birer titrediler. uykusuzluğundan belli, kafanda birikintiler, teker teker döküldüler. yaşamak dopdoluydu akan pınarlar gibi inanmayanlar beklediler. umutlarını borç verdin, cebinde hiç kalmadı, dostların anlamadılar. nar gibi güzelliğin gizliydi, vereceklerin fazlaydı, insanlar inanmadılar. sustun sustun konuşmadın, sonra kaçtın arkana bakmadan, insanlar şaşırdılar. sen hep kendine önlemler aldın, ben kendime yasaklar koydum. önümüzde barajlar var,
bu su hiç durmaz...