Thursday, March 22, 2007

yazı kalır

bir çocuk varmış. yaşamında çok büyük bir sır varmış. yakınlarına anlatmaz, uzağında ne kadar insan varsa onlarla paylaşırmış. zaten uzağındaki insanlarla kendi sırrı yüzünden tanışmış. acaba o çocuk bir gün cesurca sırrını herkesle paylaşacak mı?
bir kız varmış. küçükmüş. kendini büyük sanmış. herkese tepeden bakmış. bilmişlik taslamış. samimi davranmayı hiç öğrenememiş. ahkam kesip ortalarda dolanmış. acaba
bir gün tüm bunlardan pişman olacak mı?

bir çocuk varmış. kendinden önce sevdiğini düşünen. sevdiği yanında olmasa bile yanındaymış hatta beyninin içindeymişcesine yaşayan. sevmekten öte tapınan. acaba bu çocuk bir gün hayal kırıklığına uğrar mı?
bir kız varmış. kendi yaşamının neresinde olduğunu kestiremeyen herkes gibi. ama halinden anlamsızca bir memnuniyet içinde olan. acaba o kız bir gün yeni şeyler arayacak mı?

bir çocuk varmış. hep daha çok insanla tanışıp iletişim kurmak isteyen ancak ne istediğinden çok da emin olmadığı için ilişkilerini bir şekilde yok eden. acaba o çocuk bir gün büyüyecek mi?
bir kız varmış. hayatındaki her şeyi yoluna koymuş. artık yaşamdan çok klasik şeyler bekliyormuş. hayatına girecek ilgili bir eş, işinde uzun ve başarılı bir kariyer, yapılacak tatiller vs. gibi. acaba bu kız bir gün tüm bu istekleri ile çelişecek mi?

bir çocuk varmış. zor bir çocukluk ve gençlik dönemi geçirmiş. o yüzden zorlandığı anlarda bu kadar saçma davranmış çevresine. iyiymiş özünde değişmek de istermiş aslında. acaba o çocuk bunu başarıp istediği yaşamı elde edebilecek mi?
bir kız varmış. dışarıdan bakılınca doğuştan şanslıymış. o da kendini şanslı sayarmış. aslında gerçekten şanslıymış. acaba bu kız bir gün uyanıp her şeyin bir yalan olduğunu anlayacak mı?

bir çocuk varmış. yaşamı bir sahnede yaşarmış. ama bütün büyük roller kapılmış. o da enerjisinin son zerresine kadar elinden geleni yaptığı için fark edilirmiş ama kaale alınmazmış. bu çocuk bir gün durup tüm bunların farkına varacak mı?
bir kız varmış. hep yurtdışında yaşamak istermiş. ama hayatının önemli kısmı çocuklar olmuş. acaba o kız gidebilecek mi yurtdışına?

bir çocuk varmış. pizza dağıtıcılığı yapmaya başlamış. aslında geceleri gezmeyi severmiş. motorla pizza dağıtma işini de gecelere kaydırmış. acaba artık gezmiyor mu o çocuk geceleri?
bir kız varmış. savunma mekanizmaları yaratmış. kendini bir şey sanmış. hep zorlamış hep zorlamış. yaşamını zindana çevirmiş. değişmesi de imkansızmış. çünkü o sadece bundan ibaretmiş. acaba o kız bir gün sevip de üzdüklerinden özür dileyecek mi?

bir çocuk varmış. hep farklı şeyler yaşamak istermiş. yaşarmış da, ama bu yaşadıkları ona yetmezmiş. acaba o çocuk istediğini bulabilecek mi?
bir kız varmış. iyi ya da kötü tüm duygularına yenik düşermiş. bu onu yorarmış ama o farkına varmazmış. yaşamın karmaşasına kapılmış sürüklenmekteymiş. ne istediğini bilmesi bu karmaşayı sonlandırmaz aksine körüklermiş. bu kız durmayı bilecek mi?

bu yazı bir yansıma ve yanılsamadan ibarettir. serbest çağrışım tekniği kullanılmıştır. yazıda 7 kız 7 erkek 14 ayrı kişi kullanılmıştır. bu 14 ayrı kişi aslında 1 kız 1 erkek olarak toplam 2 kişiden ibarettir. sonuç olarak yazıda geçen tek 1 kişi vardır. o da benim.

2 comments:

b. said...

şaştım kaldım. hayran oldum. vay anasını!! bunları söylesen kaçını aklında tutabilir ki insan veya kaç kişi seni burada yazdıklarınla örtüştürebilir bire bir? :)

mikla said...

ben de hep şaşıyorum kendime zaten :) anlatırım yazıdaki kişileri yani beni?