akşam yemeği saati yaklaşınca; elimde bir tabak, mahallenin diğer çocukları ile mandıraya gider, tepsiden yoğurt alırdım. mandıradaki adam (celil abi: annem celil abi derdi, şimdi ben de diyorum :) tabağıma istediğim miktarda yoğurt koyduktan sonra, tabağın üzerini yağlı kağıt ile örter ve tabağı bana geri verirdi.
yoğurt o zamanlar toprak çanaklarda satılırdı.
5 comments:
Mmmmmm. Anlattığın benim gibi bir süt canavarına baya uygun. Olsada yesek...
istanbul'da bir yerlerde bulursan bana da haber ver olur mu?
bir de ne derler bilirsin "dostlarına yakın ol ama düşmanlarına daha yakın ol..." alaka?.. arama!
Haber veririm yumulurken. Bu arada bu lafta alaka aramıyorum ama benim durumumda bir insan için paranoya yapmamak elde değil. Tabi durumumu bilmediğin için bir şey ifade etmeyecek söylediğim Bu arada o lafı en son Spiderman'ın çizgi filminde duymuştum.
laf ile ilgili olarak: "baba" mario puzo
Post a Comment