Thursday, May 17, 2007

onlar... öteki.

ne kadar da kendinden emin gözüküyorlar. halbuki o balon egolarının en dibinde bir o kadar sahip oldukları kompleksleri var. nasıl böyle olabiliyorlar anlamıyorum. farkında değiller ki başlarına, her an herkesin başına gelen şeyler gelebilir. yaşlarına, yaşamlarına, insanlara takıyorlar. herkes onları tanıyor, herkes onları arzuluyor, herkes onları farklı görüyor zannediyorlar. ya da gerçekten öyleler. ya da gerçekten öyle sanıyorlar. ya da gerçekten öyleymiş gibi yapıyorlar. ya da ne bileyim işte... sonuç olarak yanlarında duramıyorum. kaçıyorum.

7 comments:

Baris Erkol said...

ikilemmm... aynı şeyi yapmıyor musun? bayaa bi zamandır...
burasının depresifliğini kustuğun mekan haline geliyor.
ben de aynı şeyi yaptım bi ara ara.
kendime kızdım sonra.. şimdi de sana kızdım.

mikla said...

teşekkür ederim, sayenizde öğreniyorum ve büyüyorum.

Baris Erkol said...

ne haddime?? öğretmek ne demek??? sustum.

mikla said...

kişisel almayınız lütfen :) yaşadıklarımdan bahsediyorum. böyle böyle öğreniyorum.

sehrin kafasi said...

bence kaçmakla en iyisini yapıosun

mikla said...

en iyisini mi yapıyorum bilemiyorum ama elimden sadece bu gelebiliyor :) bir de bunları başkaları ile paylaşmak.

Anonymous said...

Kaçmak çözüm değil, yüzleşmelisin diye saçmalayayım :) Ortalama insan ömrü yaklaşık 70 yıl bu yüzyılda. Bu sebep ile onlardan kaçmak sinirlerini yatıştırıyorsa kaçmalısın. He onların egolarını yerle bir etmek seni rahatlatıyorsa zırhını kuşanıp laf sokmaya başlamalısın. Bu kısa zaman aralığında kendini germemelisin.