ajda günleri

yeni bir oyun buldum. "vicky cristina barcelona" aslında "tıp" gibi bir şey. ama "tıp"ta olduğu gibi durma ya da donma işlemi gerçekleştirmiyorsun. bu bir düşünce değiştirme oyunu. kendini derin düşüncelere dalmış bulduğunda bu sözcük grubunu söylüyorsun -ruh haline göre farklı tonlama ve şekillerde söyleyebilirsin- ve aklından başka konular geçirmeye başlıyorsun, kendini buna zorluyorsun. en basitinden önce telaffuz ettiğin filmi ve maria elena'yı düşünüyorsun. sonra bir de bakmışsın düşünceler dağılıvermiş. bir de fotoğraflar ve türkçe sözlü hafif batı müziği var :)
biraz garip olcak ama filmi izlediğimde juan antonio ve maria elena arasındaki ilişki aklıma şu şarkıyı getirdi:
dert bende derman sende, aşk bende ferman sende 
öldüren güldüren, her gün ağlatan kalp sende 
mevsimler gelip geçse de, aşk beni benden etse de 
dünyada hayat bitse de, yine ölümsüz aşk bende 
istemem ayrılık boynumu büksün,istemem aşkıma leke sürülsün 
ben rüyamda bile yalnız seni sevdim, istemem baharda yaprak dökülsün 
aşkın alevse hasretin bir kor, senin yokluğunu kalbime sor 
dünyaya seninle gelmiş gibiyim, sensiz yaşamayı düşünmek çok zor 
sev demem sevme demem, sen de benim gibi sev diyemem 
ömrümün neşesini seninle buldum kaybedemem 
nerelerdeydin sevgilim seni kader mi sakladı 
yıllardır beklenen huzur şimdi beni kucakladı