n desem bilmem

yani blogun sayfasını açıp da kendi postlarım dışında başka postlar görmek, benim için ne mutluluk. inanasım gelmiyor. lütfen devam edin. olcaycım öncelikle TeMeT'e adlı post için, sonra da "(b)öyle işte" ile hislerime tercüman olduğun için teşekkürler. bellacığım da sağolsun bizi eskilere, lise anılarımıza götürerek ayrı bir renk katıyor bloga. ama evrim hanımdan pek ses alamıyoruz. esterden nedense umutlu diilim. özgüre ise; ruh haline göre değişken bir durumla karşı karşıya olduğumuz için; sesim çıkmıyor. bana gelince şunu farkettim: ajansta tuvalete girdiğimde önce kapıyı kapayıp sonra ışığı yakıyorum ve bu durum karşısında her seferinde telaşa kapılıyorum. bugün bahçede telefonla konuşurken bahçede iki saksının arasına ağ örmüş, sarı siyah bir örümcek gördüm. oldukça da büyüktü. telefon konuşma mı etkilemiş olabilir mi sizce? zıp zıp zıplayıp hop hop hoplamak istiyorum. merdivenleri inip çıkmak, enerjimi tüketmek istiyorum. içmek içmek istiyorum. geceleri sokaklarda dolaşmak istiyorum. fotoğraf çekmek istiyoruuum. hızımı alamayıp uçacağımdan korkuyorum. son olarak blog için nasıl isterseniz o olsun? köy, kasaba, şehir, metropol, ilçe, semt... yani güzel keyfiniz nasıl isterse kuzucuklar...