yaşanan çok şey var ama yazacak hiçbir şey yok...

yine de pazar sabahı pazar sabahı bu yazma dürtüsü oturttu beni ekranın başına. eski postlara bir göz gezdirdim de; 14 eylül tarihli "to do list 2" yazımdaki maddelerden ikisi net bir şekilde gerçekleşti (cep telefonu ve düğün) 1 tanesi mantık olarak gerçekleşti (cep telefonumdaki fotoları bilgisayara aktardım-yardımcı olan arkadaşa teşekkürü bir borç bilirim) 1 tanesi ise her cuma ve pazartesi ofiste benimle (status raporları) onlardan kurtuluş yok zaten ama kabul ettiğimden beri bu fikri, canımı daha az sıkıyorlar. yapılması gereken 3 madde kaldı, çünkü iki madde (kedi ve film çok uzak bir geleceği ifade ediyorlar) son madde ise bir tahminden ibaretti. kamuoyuna duyurulur: can'a yeni telefon alınmıştır (ve yine anlayan anladı demek istiyorum uzun uzun anlatmamak için) dün mayışık bir gündü. ve tam çıkmaya karar verdiğimizde sağanak yağmaya başladı. biz de yağmurun dinmesini bekledik ve öyle çıktık. sonrası; taksime gidinceye kadar güzel, taksime varınca üzücü bir geceydi. ama şimdi daha iyiyim :) sanırım. ve sırf yapmam gereken işten ötürü, güzel bir tiyatro davetini kaçırmış olmam da cabası. umarım bella size anlatacak bu farklı deneyimini. gerçi interaktif tiyatro ile ilgili çok fazla haber takip etmiştim ve kaçırdığım için pişman da değilim ama yine de daha farklı bir gece olabilirdi. çünkü bir cumartesi gecesi istiklal'de bir basamağa oturup gelene geçene sulu gözlerle bakmak rahatlatıcı ama yine de çok tercihim olmayan bir durumdu. son olarak "yine olsa yine yaparım"