kar...

bütün mesele hayal kahvesi'ne gitmemiz nedeniyle sadece bende vuku buldu. sokağın karşısındaki bodyguard beni tanımak zorunda mıydı sanki? ya da ben ona yakalanmak zorunda mıydım? yine tanıdık bir geceydi. trombon çalan çocuk bile... arka sokak, otopark, karakol...
niye tek bacaklı kadın tarlabaşı'na yürüyordu gecenin o saatinde? ya da niye güven otel, adı gibi güvenli görünmüyordu? kanlı merdivenler ıslaktı. 80 yıl sonra hepimiz su olacaksak çalan eski şarkıda mutlu olmanın ne anlamı vardı?
kar başladı. istanbul'da karlı geçireceğim üçüncü kış ama çok uzaklarda kalmış bir tanıdık sanki kar. kar istiklal, kar tarlabaşı'ndaki trt otoparkı, kar meydan, kar siyah bir araba, kar istanbul, kar yüzüme dokunan bir el, kar hoşuma gitmese de sevdiğim...