beyoglu'ndan bazen bunalsam da bende yeri bambaska. istanbul'a geldikten sonra o kadar cok duyguyu, aniyi, coskuyu, yalnizligi, aski, melankoliyi, heyecani, o sokaklarda yasadim ki... her detayini bilsem de her seferinde yeni bir anini kesfediyorum. hem gunduz hem gece arka sokaklarinda dolanmaya bayiliyorum. yasanmisliklara dokunmayi seviyorum. klasik olacak ama sehrin nabzini yakalamayi farkinda olmadan istiyorum. tum o detaylar ve renk, tat, doku, ses, koku karmasasi... beyoglu'nu paylastigim hayatimda olan ya da olmayan herkesin yeri ayri. ama en guzeli her zamanki gibi yalniz kaldiginda beyninde ve kalbinde olanlar yani hissettiklerin ve dusuncelerin.
No comments:
Post a Comment